Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξει κάποιος ανάμεσα σε τόσα πανέμορφα χωριουδάκια, που φωλιάζουν στα καταπράσινα δάση της Ορεινής και Πεδινής περιοχής του Νομού Ξάνθης. Τα ξέρεις, αλλά όταν τα δεις από κοντά και περπατήσεις στα σοκάκια και τις κρυφές πλαγιές τους , θα καταλάβεις ότι ίσως τελικά δεν τα γνωρίζεις και τόσο καλά. Ο δρόμος σήμερα μας έβγαλε στα πανέμορφα Κομνηνά του Δήμου Ξάνθης. Βρίσκονται προς τα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας και είναι κτισμένα στην Ανατολική πλευρά της κοιλάδας του Νέστου, σε υψόμετρο 144μ. Απέχει μόλις 5χιλ από την Σταυρούπολη και θεωρείται ένα από τα Νεστοχώρια της περιοχής. Το χωριό αριθμεί περίπου 140 μόνιμους κατοίκους , κυρίως συνταξιούχους. Στην πλειοψηφία τους Ποντιακής καταγωγής από διάφορα μέρη του Πόντου (Κερασούντα, Σαμσούντα κ . α.) με αρκετούς από αυτούς να έχουν έρθει και από τα Λιβερά Κρομνικού. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι τα καπνά, η κτηνοτροφία και η Μελισσοκομεία.
Πρώτη στάση μας στα Βόρεια του χωριού προς την Σταυρούπολη στην τοποθεσία Μάγκοβα, εκεί όπου βρίσκεται ο Μακεδονικός Τάφος. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο και καλύτερα σωζόμενο χτιστό τάφο της Αιγαιακής Θράκης . Ο τάφος έγινε γνωστός στην αρχαιολογική κοινότητα τη δεκαετία του 1950.
Οδεύοντας προς το χωριό των Κομνηνών, αισθάνεσαι μια γαλήνη και ηρεμία. Σπίτια μικρά, μεγάλα με τις όμορφες αυλές τους γεμάτες πολύχρωμα λουλούδια.Τα καταπράσινα δέντρα στην παραδοσιακή πλατεία του χωριού , μας άνοιξαν την όρεξη για ένα ελληνικό καφεδάκι στο παραδοσιακό καφενείο – ταβέρνα , το Καραγάτσι. Εκεί μας καλωσόρισε ο κ. Δημήτρης Ναστόπουλο, ιδιοκτήτης του καφενείου. Μιλώντας για λίγα λεπτά μαζί του, εκτός από την χαρά του, στο βλέμμα του μπορούσες να διακρίνεις και μια «θλίψη» θα έλεγε κανείς, που έχει να κάνει με την ερήμωση του χωριού από τους νέους ανθρώπους , όπου η ανάγκη για εργασία τους οδηγεί στην πόλη ακόμη και στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά όμως είναι και αρκετοί εκείνοι που επιλέγουν να μείνουν και να στηρίξουν το τόπο τους. Στο τραπέζι μας ήρθε και έκατσε ο κ. Καπηλίδης Δημήτριος, παλιός κάτοικος του χωριού. Στα μάτια του μπορούσες να διακρίνεις ολάκερη την ζωή του. Και πιστέψτε με έχει ζήσει πολλά. Ο κ. Δημήτρης λοιπόν με πολύ μεγάλη χαρά, αγάπη και νοσταλγία μας μίλησε για τα αγαπημένα του Κομνηνά. Το χωριό που όταν ήταν παιδί ακόμη, έσφυζε από ζωή και από δυνατά χαμόγελα μικρών παιδιών , όπου σήμερα δυστυχώς αυτά είναι λιγοστά.
.
Θα ήταν μεγάλη παράλειψή μας, αν δεν αναφερόμασταν στην αείμνηστη Κυριακή Στίγκα. Την ηρωίδα , που όταν το 1944, ο αποσπασματάρχης έδωσε το σύνθημα : ΠΥΡ! Φώναξε με όλη την δύναμη της ψυχής της «ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ». Στο σημείο όπου άφησε την τελευταία της πνοή , υπάρχει η προτομή της. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Η εκδήλωση μνήμης των σφαγιασθέντων κατοίκων , από τον Βουλγαρικό στρατό, τελείτε κάθε χρόνο στις 13 Ιουνίου.
Αλλάζοντας διάθεση και ανηφορίζοντας λίγο πιο επάνω από την πλατεία του χωριού, βρήκαμε τον Ξενών «ΗΝΙΟΧΟΣ». Οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να απολαύσουν την διαμονή τους σε ένα παραδεισένιο οίκημα, καταπράσινο και γραφικό, για καφέ και μπάνιο τους καλοκαιρινούς μήνες στην πισίνα που διαθέτει.
Λίγα μόλις μέτρα πιο πάνω , υπάρχει και το πρώην Δημοτικό Σχολείο , όπου τώρα πια χρησιμοποιείτε ως Συνεδριακό Κέντρο με τρις μεταφραστικούς θαλάμους και πλήρως εξοπλισμένο.
Στα της διαμονής , οι επισκέπτες της περιοχής έχουν την δυνατότητα να ζήσουν το δικό τους μοναδικό παραμύθι. Πως; Μένοντας σε ένα αληθινό πύργο , το HOTEL NEMESIS. Δεν χρειάζεται να έχεις τίτλο ευγενείας για να απολαύσεις την απίστευτη αυτή διαμονή σε ένα λόφο έκτασης 20 στρεμμάτων , με δικό του θεματικό πάρκο «ΑΠΟΚΙΑ» , παιδική χαρά, πισίνα, παραδοσιακό φαγητό κ.α. Η κ. Μιγκατζιδου Λία , βοηθός υποδοχής του ξενοδοχείου μας ανέφερε ορισμένους από τους πιο δημοφιλής προορισμούς στην περιοχή όπως : η διαδρομή προς το παρατηρητήριο του Νέστου , το αισθητικό δάσος , η περιοχή που βρίσκεται μεταξύ των οικισμών Κομνηνών και Τοξοτών …Εικόνες μαγικές , παρθένα δάση , έτοιμα να ξυπνήσουν όλες τις αισθήσεις σας, με πλήθος δραστηριοτήτων (ιππασία , τοξοβολία, κανοε – καγιακ και πολλά άλλα που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή.
.
Τα Κομνηνά διαθέτουν και Θρησκευτικό Τουρισμό. Λίγο έξω από το χωριό, βρίσκεται η μονή Κομνηνών. Ένας χώρος ηρεμίας και κατάνυξης , με την μοναχή Νεκταρία από την Ιορδανία , να υποδέχεται κάθε πιστό με χαμόγελο και αγάπη. Την ιστορία του μοναστηριού είχα την ευλογία να την διαβάσω μέσα από το βιβλίο «Όνειρα και Θαύματα στα Κομνηνά Ξάνθης» του Παναγιώτη Δημητριάδη που εκδόθηκε το 2003 και το οποίο περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια συγκλονιστικές ιστορίες θαυμάτων που εξιστορούν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές και οραματισθέντες . Η Μαρία Κυριακίδου ήταν η πρώτη οραματίστρια. Είκοσι επτά ετών τότε (1946), είδε στο όνειρό της ότι βρέθηκε στο σημείο όπου κτίστηκε η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης , ακούγοντας μια φωνή να της λέει « Εγώ είμαι ο Άγιος Κωνσταντίνος. Απέναντι στο νερό θα σκάψεις και θα με βρεις . Θέλω να με βγάλεις». Η κ. Μαρία φοβόταν τα πει σε κάποιον τα οράματά της , τα οποία στην πορεία έγιαναν περισσότερα . Εν ολίγοις έπειτα από τα όνειρα της κ. Κυριακίδου , ξεκίνησαν οι ανασκαφές . Ποτέ όμως δεν έφτασαν μέχρι το τέλος. Το θέμα τότε είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις με μεγάλη συρροή πιστών από Ελλάδα και εξωτερικό, αφού γινόντουσαν καθημερινά θαύματα.
Επόμενη στάση μας η εκκλησία του χωριού. Όπως ακριβώς την περίμενα . Περιποιημένη, όμορφη, με τεράστια αυλή γεμάτη χρώματα και αρώματα . Πήραμε και την ευχή του Πάτερ Αργύριου Χατζηιωάννου . Είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια Ιερέας της ενορίας Πέτρου και Παύλου Κομνηνών. Παρόλο που η ενορία είναι μικρή , η συνεργασία τους είναι Θεάρεστη.
Φτάσαμε στο τέλος του χωριού. Στον Άνω Μαχαλά που λένε , προς τα Λιβερά. Με βλέμμα καθαρό και μια ζεστή αγκαλιά, μας υποδέχθηκε στο σπιτικό της η Γεύση Τουλουμίδου. Μια γυναίκα πληθωρική σε όλα της τα συναισθήματα. Πολύτεκνη μάνα. Δραστήρια , εργατική, φιλόξενη, ακούραστη (μας είχε έτοιμα τσιριχτά με μέλι,), με περίσσια αγάπη για τον τόπο της. Πιστή εργάτρια της μάνας γης χρόνια τώρα. Γεννημένη στους Τοξότες Ξάνθης και με ρίζες από τον Πόντο δηλώνει απλά υπερήφανη για την καταγωγή της προσφέροντας ότι περνάει από το χέρι της για το καλό της παράδοσης.
Τα τελευταία χρόνια μαζί με τον εξαίρετο σύζυγο της Ηρακλή Ανανιάδη, δημιούργησαν το MELIGEYSIS. Οικογενειακή επιχείρηση η οποία στεγάζετε στον προαύλιο χώρο του σπιτιού τους, αφιερωμένη στο μέλι και ότι μπορείς να φτιάξεις με αυτό. Προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας αλλά και προϊόντα περιποίησης επιδερμίδας με βάση το μελισσοκέρι. Το MELIGEYSIS είναι πόλος έλξης για πολλούς. Τόσο από Ελλάδα όσο και από εξωτερικό . Μικροί , μεγάλοι, οικογένειες , σχολεία , εκδρομικά γκρουπ κ.α. έτυχαν μέχρι στιγμής, της άριστης φιλοξενίας της Γεύσης και του Ηρακλή , ξεναγώντας τους στον θαυμαστό κόσμο των μελισσών.
Και κάπως έτσι , γλυκά και μελένια , αφήσαμε πίσω μας τα όμορφα Κομνηνά. Αρκετοί επιλέγουν να ζουν σε μεγάλες πόλεις απολαμβάνοντας τις ανέσεις που τους προσφέρονται. Άλλοι πάλι προτιμούν να ζουν σε πιο μικρά μέρη αναζητώντας ηρεμία και γαλήνη ψυχής. Η επιλογή είναι δική σας. Ραντεβού τον Σεπτέμβρη στον μαγευτικό ΔΑΦΝΩΝΑ…!
