Η επιτροπή Θεάτρου της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου διοργανώνει εκδηλώσεις για τη «Διάσωση και διάδοση του Ποντιακού Θεάτρου σήμερα». Ανάμεσα στις 5 πόλεις που θα φιλοξενηθεί η εκδήλωση είναι και η Ξάνθη με τον Σύλλογο Ποντίων Ν. Ξάνθης να έχει την χαρά να φιλοξενεί τη συγκεκριμένη εκδήλωση την Κυριακή 26 Μαρτίου και ώρα 11:30 π.μ. Για όλους αυτούς που αγαπούν, συμμετέχουν και συντηρούν το ποντιακό θέατρο.
Για την ιστορία: Οι πρόγονοι του Ποντιακού Θεάτρου υπήρξαν οι «Μωμόγεροι» ή τα «Μωμογέρα», που κατάγονται από τα Φαλλικά και οι αρχαίοι Πόντιοι θεατρικοί συγγραφείς της Μέσης και Νέας Κωμωδίας, του 5ου π.Χ. μέχρι τον 1ο μ.Χ. αιώνα.
Οι αρχαίοι Πόντιοι θεατρικοί συγγραφείς της Μέσης και Νέας Κωμωδίας είναι Διόδωρος ο Σινωπεύς, Δίφιλος ο Σινωπεύς, Διονύσιος ο Σινωπεύς, Διογένης ο Κυνικός ή παραχαράκτης, Βάτων ο Σινωπεύς, Σπίνθαρος ο Ηρακλεώτης, Ηρακλείδης ο Ποντικός, Χαμαιλέων ο Ηρακλεώτης. Στον Πόντο υπήρχαν τέσσερα θέατρα ανοιχτά, μαρμάρινα ή πέτρινα και πέντε κλειστά. Ήταν: Το «Θέατρο της Τραπεζούντος» του Κωστάκη Θεοφύλακτου, το «Σύγχρονο Θέατρο» του Αριστοτέλη Νεόφυτου, το «Θέατρο Πάφρας» και το «Θέατρο Αμισσού». Ανοιχτά ήταν: Της Αμισσού, Αμάσειας, Τίειου, Αμάστριδος (Παφλαγονία), Κερασούντος, Σινώπης. Το Ποντιακό θέατρο υπήρξε ο εκφραστής της ιστορίας των ελληνικών πράξεων και της ελληνικής γλώσσας. Προσπάθησε, μέσα από τις ρωγμές που άφηνε το τιμαριωτικό καθεστώς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κι αργότερα το τουρκικό κράτος, υπό την επίδραση των νέων καλλιτεχνικών κινημάτων, όπως του νεοελληνικού θεάτρου ή του ηθογραφικού κινήματος της νέας Ελλάδας υπό την επίδραση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού (η καταφυγή στο απώτερο ιστορικό παρελθόν, στους αρχαίους προγόνους) να κρατήσει τον ελληνισμό εκεί, δίνοντάς του τα εθνικά πειστήρια της καταγωγής, της αδιάλειπτης συνέχειας και της περηφάνιας. «Ελληνες εσμέν απόγονοι ενδόξων προγόνων»! (Ι.Βαλαβάνης «Ειμαρμένης παίγνια»).